فاطمه بهرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدگان فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران،تهران،ایران
علیرضا پرداختی - استادیار دانشکده محیط زیست ،دانشکدگان فنی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران،تهران،ایران

آکریلونیتریل و استایرن به عنوان یک ماده شیمیایی سرطانزا برای انسانها شناخته می شوند. این مواد در تصفیه خانه های صنعتی استفاده می شوند و تماس با بخارات آنها می تواند اثرات مخرب و متنوعی بر روی کارکنانی که در معرض تماس آنها قرار دارند ایجاد کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مواجهه شغلی با بخارات آکریلونیتریل و استایرن و ارزیابی ریسک سرطانی و غیر سرطانی برای کارکنانی که در یک تصفیه خانه صنعتی واقع در جنوب غربی شهر تبریز مشغول به کار هستند، انجام شده است . در این مطالعه مقطعی با استفاده از مدل ریاضی آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا Water۹ نرخ انتشار این دو ماده اندازهگیری شد، سپس نتایج اندازهگیری به عنوان دادههای ورودی مدل AERMOD برای مدلسازی پراکندگی جوی استفاده گردید. غلظت آکریلونیتریل و استایرن با استفاده از دستگاه کروماتوگراف گازی (Agilent-۷۸۹۰A) مجهز به ستون مویین mm) HP-۵۳۲/۰ m ×۳۰ ) با ضخامت فیلم µm۲۵/۰ و آشکارساز یونیزاسیون شعله اندازهگیری شد. نتایج مطالعه حاضر حداکثر میانگین غلظت یک ساعته آلایندهها برای آکریلونیتریل و استایرن را به ترتیب مقدار ۱۲۳۳ و ۵۷۴ میکروگرم بر مترمکعب نشان داد. سپس میزان ریسک سرطانی و غیر سرطانی آنها بررسی گردید. هم چنین میزان ریسک غیر سرطانی آکریلونیتریل در محدوده بیشتر از حد مجاز (HQ > ۱) و میزان ریسک غیر سرطانی استایرن در محدوده مجاز (HQ < ۱) قرار دارد. نتایج اندازهگیری حاکی از بالا بودن میزان مواجهه کارکنان با آکریلونیتریل در محیط است که علاوه بر اثرات نامطلوب بهداشتی بر روی کارکنان شاغل در تصفیه خانه ها، آلایندهها ممکن است پراکنده شده و به فواصل طولانی انتقال یابند که منجر به خطر افتادن سلامتی عموم در محیط اطراف نیز می شود. بنابراین نیاز به اقدامات مهندسی و برنامه جامع برای مدیریت ریسک این اثرات لازم و ضروری می باشد.

آکریلونیتریل ، استایرن، ارزیابی ریسک سرطانی ، ارزیابی ریسک غیر سرطانی ، تصفیه خانه فاضلاب صنعتی