مجید حیدری

هدف از تحقیق حاضر تبیین ارتباط خود توسعه فردی و نوآوری سازمانی در شهرداری قم بود. پژوهش از نوعتوصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شهرداری قم بود (۳۵۶۰ نفر)؛ و نمونه آماری بهصورت تصادفی بر اساس جدول مورگان ۳۸۴ نفر تعیین گردید. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. ابزارپژوهش شامل دو پرسشنامه توسعه فردی نیکرسون ایربای (۱۹۹۸) و پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفی و همکاران(۲۰۱۳) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از جدول فراوانی و درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون K-S و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آزمون ضریب همبستگی نشان میدهد بین خود توسعه فردی و نوآوری سازمانی در کارکنان شهرداری قم رابطه مثبت و معنی داریوجود دارد؛ همچنین بین ابعاد خود توسعه فردی (توسعه فردی، توسعه آموزشی، توسعه سازمانی، توسعه حرفه ای،توسعه فرهنگی- اجتماعی) و نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. در نتیجه آموزش متدهایجدید کاری و برگزاری کلاس های دانش افزایی و تخصصی برای کارکنان شهرداری قم منجر به افزایش اطلاعاتمربوط به تخصص آنها میشود و کارکنان با شرکت در کلاس های آموزشی و دوره های کارگاهی میتوانند عملکردفردی و تخصصی را افزایش دهد و درنهایت مدیران شاهد نوآوری های بیشتر در انجام وظایف محوله در سازمان باشند.

توسعه فردی، نوآوری سازمانی، شهرداری