زهرا قاسم زاده - گروه آموزش زیست شناسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران- دکتری تخصصی فیزیولوژی جانوری
فرشته آقاجانی - استان مازندران، شهرستان سیمرغ، هنرستان مائده- کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
سعید محسنی پور - گروه زیست شناسی گیاهی و جانوری، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران- دانشجوی دکتری، زیست شناسی-بیوسیستماتیک گیاهی
زینب طیبی - استان مازندران، شهرستان سیمرغ، هنرستان مائده- کارشناسی، ارتباط تصویری

یکی از مولفه های اساسی برنامه توسعه پایدار سازمان ملل متحد در سال ۲۰۳۰ ، آموزش با کیفیت و هدف آن تضمینآموزش فراگیر و عادلانه برای همه است. فناوری های دیجیتال به عنوان ابزاری ضروری برای دستیابی به این هدفظاهر شده اند. این فناوری ها در تلاش برای برای کاهش یا حذف آلودگی، جلوگیری از آسیب های اضافی از طریقبهبود بهره وری انرژی و حتی حذف گازهای گلخانه ای مازاد از محیط زیست و در عین حال افزایش تولید و کاراییهستند. فناوری های دیجیتال تاثیر قدرتمندی بر سیستم آموزشی نشان داده اند. همه گیری اخیر کووید- ۱۹ کاربردهایآنها در آموزش را بیشتر نهادینه کرده ، به طوری که یک تغییر پارادایم در کل سیستم آموزشی ایجاد شده است.فناوری دیجیتال نه تنها ارائه دهنده دانش است، بلکه یک سازنده اطلاعات، یک مربی و یک ارزیاب است.پیشرفتهای فناوری در آموزش، زندگی دانش آموزان را آسان تر کرده است. امروزه دانش آموزان به جای استفاده ازقلم و کاغذ، از نرم افزارها و ابزارهای مختلف برای ارائه پروژه های خود استفاده می کنند که این روشها به افزایشعلاقه به تحقیق کمک میکنند. این مقاله به طور مختصر در مورد نیاز به فناوری های دیجیتال در آموزش است وکاربردها و چالش های عمده در آموزش را مورد بحث قرار میدهد.

فناوری های دیجیتال، آموزش، دانش آموزان