مهرداد طباطبایی شوریجه - دانش آموخته ی دکتری روانشناسی دانشگاه بوشهر

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی بر مسئولیت پذیری و سازگاری با مدرسه در دانش آموزاندوره اول متوسطه بود جامعه آماری این پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه دبیرستان امیرکبیروسلیمشیرازی شهر شیرازدر سال ۱۴۰۲ های این پژوهش از استخراج پرسشنامه مسئولیت پذیری روان شناختی کالیفرنیا (مگارگی (۱۹۷۲)و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳) به دست آمد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از میان دانشآموزان مذکور تعداد ۶۰ نفر به طور کاملا تصادفی انتخاب و در دو گروه ۳۰ نفره آزمایش و کنترل قرار داده شدند گروه آزمایش ۸جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی را دریافت کرد و به گروه کنترل هیچ آموزشی در این خصوص ارائه نشد.داده های این پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت در بررسی توصیفی شاخص های آماریتوصیفی یعنی محاسبه فراوانی میانگین و انحراف استاندارد برای هر دو گروه گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت و برای بررسیآمار استنباطی نیز از تحلیل کوواریانس AMCPVA استفاده شد. نتایج کلی پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی به طور معناداری باعث افزایش مسئولیت پذیری و سازگاری با مدرسه در دانش آموزان می.شود به عبارت بهتر با شرکتدر جلسات آموزش مهارتهای اجتماعی ارتباطی سطوح مسئولیت پذیری و سازگاری با مدرسه در دانش آموزان افزایش می بابد.

آموزش مهارت های اجتماعی ارتباطی، مسئولیت پذیری، سازگاری بامدرسه