جعفر محمدی برزگر - استادیار پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی
علیرضا حیدرنژاد - استادیار پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی

هر جامعه و حکومتی برای تداوم، نیازمند نظم و امنیت است. در ایران در طول تاریخ نهاد های زیادی برای نظم و امنیت ایجاد شده است، ولیکن سیستم نوین نظم و امنیت داخلی (سازمان پلیس) در ایران سابقه چندانی ندارد و قدمت آن به اندکی بیش از یک صد و پنجاه سال برمی گردد. پایه گذاری این سیستم جدید از دستاوردهای سفر دوم ناصرالدین شاه به اروپا و ورود کنت آنتوان دمونت به ایران بود که منجر به تاسیس نظمیه به سبک و سیاق جدید توسط وی شد. در تحقیق پیش رو به بررسی نقش کنت آنتوان دمونت فورت در ایجاد سیستم نوین پلیسی در ایران پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و بر پایه مطالعات اسنادی-کتابخانه ای است. هدف از این پژوهش، بررسی اقدامات کنت در تاسیس نظمیه به سبک جدید در دوره ناصری می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد به رغم انجام اقدامات شایسته مانند سامان دهی و تقسیمات اداری نیروهای نظمیه، خصوصا انتشار نظام نامه کنت که اولین قانون مدون پلیسی در ایران است، به علت کارشکنی های درباریان، ناتوانی مالی و ضعف نیروهای نظمیه و مهیا نبودن شرایط عمومی کشور، اقدامات کنت با موفقیت کافی روبه رو نشد. در ارزیابی کلی می توان گفت در مجموع این اقدامات توانسته است ادبیات جدیدی را در حوزه نظم و امنیت وارد کشور نموده و او را می توان بنیانگذار پلیس نوین در ایران دانست.

نظم و امنیت, نظمیه, کنت دمونت فورت, نظام نامه, دوره ناصری