نیلوفر خمارلو - پژوهشکده مواد و فناوری های پیشرفته در نساجی (ATMT)، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، ایران- دانشگاه لیل، موسسه مهندسی نساجیENSAIT، آزمایشگاه مهندسی و مواد (GEMTEX)، لیل، فرانسه- دانشگاه جونیا، لیل، فرانسه
روح اله باقرزاده - پژوهشکده مواد و فناوری های پیشرفته در نساجی (ATMT)، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، ایران
الهام محسن زاده - دانشگاه لیل، موسسه مهندسی نساجیENSAIT، آزمایشگاه مهندسی و مواد (GEMTEX)، لیل، فرانسه- دانشگاه جونیا، لیل، فرانسه
هابریه گیدیک - دانشگاه لیل، موسسه مهندسی نساجیENSAIT، آزمایشگاه مهندسی و مواد (GEMTEX)، لیل، فرانسه- دانشگاه جونیا، لیل، فرانسه
مسعود لطیفی - پژوهشکده مواد و فناوری های پیشرفته در نساجی (ATMT)، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، ایران
دریس لاهم - موسسه تحقیقاتی MATERIA NOVA، بلژیک

حسگرهای گاز بر پایه مواد اکسید نیمه فلزی به عنوان دسته ای مهم از مواد برای شناسایی گازها استفاده می-شوند. از جمله چالش های این نوع از حسگرها بالا بودن دمای کاری برای تشخیص گاز است. در این پژوهش با تغییر درصد زینک استات، عملکرد حسگر با پاسخ بسیار خوب در دمای کاری پایین تر به دست آمده است. در این پژوهش، مهم ترین عوامل هندسی و ساختاری حسگرهای گازی مبتنی بر نانوالیاف زینک اکساید با تغییر درصد بخش غیرآلی در محلول الکتروریسی، در درجه حرارت های مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشان داد که افزایش میزان درصد بخش غیرآلی حسگر ترکیبی ZnAc/PVA، تنها در محدوده درجه حرارت بین ۲۰۰ الی ۳۵۰ درجه سانتی گراد، می تواند سبب بهبود پاسخ حسگر برای تشخیص گاز NO شود. همچنین این تغییر در میزان درصد زینک استات در ساختار لایه الکتروریسی شده، منجر به تغییر میزان فشردگی اجزای داخلی حسگر و درنهایت تغییر در پاسخ حسگر می گردد.

نانوالیاف اکسید فلزی، زینک اکساید، حسگر گاز، گاز نیتروژن مونوکسید