شهلا یاسبلاغی شراهی - آموزگار اداره آموزش و پرورش شهرستان اراک، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی، گرایش تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور واحد اراک.

ساحت های وجودی انسان؛ یکی از مباحث فلسفی و کلامی مهم و سرنوشت ساز، چه در عرصه انسان شناسی فلسفی کلاسیک (اعم از غربی و اسلامی) و چه در اندیشه های فلسفی جدید و معاصر (به ویژه اگزیستانسیالیسم ) است و پدید آمدن انسان شناسی و شناخت ابعاد وجودی انسان ها؛ حاصل توجه جدید انسان به خویش است. شناخت انسان و ابعاد وجودی وی و کشف رمز و رازهای آن یکی از معدود مسائل اساسی اندیشه بشری است که از دیرباز فکر بشر را به خود مشغول داشته و در میان انبوه اندیشه و علوم بشری، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است. در این راستا؛ مکاتب مختلف در تعریف انسان و تبیین مفهوم انسانیت، اختلاف نظر دارند و هر گروه با توجه به نوع نگرش خاص خود برداشت و تحلیل ویژه ای از آدمی دارند. هدف کلی تحقیق؛ مطالعه تطبیقی ابعاد وجودی انسان؛ از دیدگاه علمی و فلسفی و تدوین الگوی مفهومی آن در جهت تصعید حیات تکاملی انسان می باشد. پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای به صورت فیش برداری است و منابع مورد استفاده، شامل کتب، پایان نامه ها، مقالات و درگاه های اینترنتی معتبر داخلی و خارجی است. یافته های تحقیق بیان می کند که هدف اصلی تربیت فلسفی، آشنایی بیشتر با جنبه آفرینندگی و ابعاد وجودی انسان است و تفکری عمیق با محوریت مراقبت و دلسوزی است که تکامل و سعادت را مورد توجه و تاکید قرار می دهد. از طرفی، هدف تعلیم و تربیت در فلسفه، رشد قوای عقلانی و تقویت قدرت انبساط در فرد و اجتماع است. همچنین پرورش نیروی فکر، ایجاد استقلال فکری، تقویت ابتکار فرد، تقویت قدرت تجزیه و تحلیل و احیای آن است.

ابعاد وجودی انسان، دیدگاه علمی و فلسفی، الگوی مفهومی، تصعید، حیات تکاملی انسان.