گردشگری و توسعه پایدار

توسعه پایدار بر آوردن نیازهای نسل «. کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه در سال 7891 توسعه پایدار را به این گونه تعریف کرده است . » حاضر بدون مخاطره انداختن توانایی های نسل های آتی و بر آوردن نیازهای خودشان. در کنفرانس جهانی حفاظت و توسعه در اتاوا ،چنین اعلام شده که هدف توسعه پایدار دست یابی به موارد زیر است : 7 به هم پیوستگی حفاظت و توسعه . –2 دست یابی به برابری و عدالت اجتماعی . 3 رفع نیازهای اساسی انسان . 4 نگهداری تمامیت اکولوژیکی . 5 در نظر گرفتن خود کفایی اجتماعی و تنوع فرهنگی . 2 اهداف اصلی گردشگری و توسعه پایدار -اهداف اصلی گردشگری پایدار ، ارائه روش های منطقی در بهره گیری از منابع طبیعی و انسانی و ممانعت از به کارگیری غیر علمی این منابع است . به دلیل این که توسعه پایدار گردشگری ، دارای دو جنبه حفاظت از محیط زیست و منابع و میراث فرهنگیجوامع است . سیاست توسعه چنین فعالیت گسترده و توانمندی را می توان در سه 3 مورد زیر خلاصه کرد : 7 اصلاح کیفیت زندگی جامعه میزبان . –2 تامین تجارب کیفی برای گردشگر . – 3 حفظ کیفیت محیط زیست ، که هم جامعه میزبان و هم گردشگر ها به آن وابسته هستند . – 3 اکوتوریسم - برای استفاده از مکان های تفریحی و گردشگری ،جنبه ای از علم بیولوژی مورد استفاده قرار می گیرد که به آن اکولوژی می گویندبررسی توسعه صنعت گردشگری بدون « ، از ترکیب این علم با توریسم ،اکوتوریسم به وجود می آید که هدف آن عبارت است ازچون در مولفه های توسعه پایدار محور انسان و محیط زیست است . پس انسان مستحق بهداشت ، » لطمه زدن به محیط زیست زندگی سازنده و همراه با طبیعت باید باشد و محیط زیست محور است یعنی طبیعت باید خود به معیار تبدیل شود . تا انبوهی ازمشکلات و آسیب های جدی ،مخاطره آمیز و جبران ناپذیر همچون از بین رفتن زمینهای کشاورزی ،انواع آلودگیها )سوختی،صوتی ، از بین رفتن آبسنگ های مرجانی ،نابودی حیات جانوری و....( به منابع و منافع نسل آتی وارد نسازد . 4 اهداف فرهنگی در گردشگری توسعه پایدار - فرهنگ ،پایه و اساس تمدن است . پس از شکل گرفتن فرهنگ ،میزان استواری وسلامت آن در برخورد با فرهنگ های دیگر آشکار می شود و اصلی ترین راه برخورد فرهنگ ها ، گردشگری است . 5 نقش و اهمیت مدیریت دولت و سازمانهای ملی و محلی در توسعه گردشگری پایدار -از آنجا که در فقه اسلامی ، منابع طبیعی و انسانی ، از جمله جاذبه های گردشگری ،جنگل ها ،دریاچه ها ، دریاها ،رودخانه ها،بناهای باستانی و تاریخی در شمار انفال است ، از این جهت ، سه 3 نگرش متفاوت در بخش گردشگری را می توان از جانب مسئولان در نظر گرفت. 7 اولین نگرش برخورد سیاسی با آن است . –2 نگرش دوم ،برخورد علمی با آن از طرف مسئولان ملی و محلی است . – 3 نگرش سوم ،برخورد اجرایی با آن است با سیاست های اجرایی که در کوتاه مدت بتوان به نتیجه رسید. –لذا در مدیریت صحیح صنعت گردشگری و توسعه پایدار چه بصورت دولتی یا خصوصی ، ملی و محلی باید اهداف زیر دنبال شود . 7 رونق اقتصادی و ایجاد یک رقابت سالم . – 2 تامین سود آوری و رقابت سالم . –3 تامین رضایت گردشگران و ایجاد یک محیط طبیعی تمیز. – 4 کاهش مصرف آب و استفاده از انرژی های تجدید شونده. – 5 کاهش زباله و زباله فاضلاب ها. – 6 حفظ تنوع زیستی . –1 رونق اقتصاد محلی و افزایش مشارکت فعالیت های گردشگری . – 9 افزایش کار آفرینی . – 8 افزایش رونق اجتماعی و غنی کردن فرهنگ بومی . – 71 مشارکت اجتماعات محلی