فاطمه خواجه حسنی رابری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
فاطمه میرزائی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی ، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
باران خداپرست - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد زرند، دانشگاه آزاد اسلامی، زرند، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی، احساس تنهایی و حمایت اجتماعی بر اختلال استرس پس از سانحه ناشی از زنان آسیب دیده از پیمان شکنی زناشویی بود. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود. مطالعه از نوع کاربردی و توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زنان آسیب دیده از خیانت همسر در شهر تهران بود که در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۵۰ نفر انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسشنامه های کیفیت زندگی وار و همکاران (۱۹۹۲)، احساس تنهایی راسل (۱۹۹۶)، حمایت اجتماعی زیمت داهلم زیمت و فارلی (۱۹۸۸) و اختلال استرس پس ازضربه ویدرز و همکاران(۱۹۹۳) راتکمیل کردند. یافته ها نشان داد افزایش احساس تنهایی و کاهش کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی ادراک شده، استرس پس از سانحه افزایش پیدا می کند و بالاعکس. کیفیت زندگی ۲۳ درصد، توان پیش بینی کنندگی احساس تنهایی ۴۲ درصد و توان پیش بینی کنندگی حمایت اجتماعی ادراک شده ۶۱ درصد توان پیش بینی کنندگی استرس پس از سانحه را دارند(۰۰۱/۰

احساس تنهایی، استرس پس از سانحه، حمایت اجتماعی، کیفیت زندگی