مصطفی قلی پور گشنیانی - استادیار، مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
مهسا رمضانپور - کارشناسی ارشد، معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
فاطمه صالحی - کارشناسی ارشد، معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

امروزه با توجه به این که انسان ها، درصد قابل توجهی از ساعات روز را در محیط های بسته می گذرانند، تامین نور طبیعی در این فضاها امری ضروری خواهد بود. از طرفی یکی از چالش های مهم ورود نور مستقیم به داخل فضا، بحث خیرگی است که نیازمند ملاحظات اساسی است. جبهه غربی در ساختمان، همواره با چالش خیرگی و بار حرارتی زیاد همراه بوده که بهره گیری از روشنایی نور روز در این جداره را با چالش های بسیار مواجه نموده است. امروزه با توسعه مصالح نوین، جداره هایی با ظرفیت حرارتی بالا، مورد بهره برداری قرار می گیرند که "دیوار آبی" نیز یکی از این جداره ها می باشد که امکان نفوذ نور را دارا است. پژوهش در تلاش است با ارائه راهکارهایی جهت ایجاد آسایش بصری، بتواند از جبهه ی غربی برای نورگیری طبیعی بهره ببرد. سوال اساسی این است که: دیوار آبی در جداره غربی تا چه میزان در ایجاد بهبود شرایط آسایش بصری از منظر خیرگی موثر است؟ در ادامه گام های پژوهش، با شبیه سازی مدل پایه در نرم افزار "راینو"، مشخص کردن مقادیر متغیرها و ورود داده ها در نرم افزار "گراس هاپر" و با بهره گیری از افزونه های "لیدی باگ" و "هانی بی" نتایج حاصله به روش تطبیقی قیاس شده است. نتایج نشان می دهند که دیوار آبی نقش حائز اهمیتی در کاهش میزان خیرگی نسبت به بازشو متداول در جداره غربی داشته است. نتایج حاکی از آن است که میزان خیرگی در دیوار آبی بدون رنگدانه، با ۰.۳۶ واحد، دیوار آبی با رنگ آبی ۰.۳۲ واحد و دیوار آبی با مساحت همسان پنجره با ۰.۳ واحد، کاهش نشان می دهد.

سیستم غیرفعال خورشیدی, دیوار آبی, آسایش بصری, خیرگی, نور خورشید