حامد علیپور

از آنجا که صنایع دستی برآمده از قدمت تاریخی و پیشینه سنتی انسانهای ساکن در مناطق مختلف کشور بوده و باز نمود تلاش ساکنان در تطبیق با محیط می باشد، صنایع دستی ارتباط مستقیمی با بعد مکانی داشته و مکان تبلور عینی صنایع دستی در بعدعرضه محصول محسوب می شود.ولی از آنجا که دیدگاه غالب شمای کلی از صنایع دستی ترسیم نموده وسعی در طبقه بندی آنها در یک کلیت مد نظر خود داشته ، این تفاوت مکانی به عنوان نقطه قوت عرضه محصولات صنایع دستی نادیده انگاشته شدهاست.بخصوص زمانی که در پیوند با جریان گردشگری در مقیاس های مختلف در کشور می توانسته بستر مناسبی را برای اشتغالفراهم آورد. در این راستا در این مقاله قابلیت های صنایع دستی در پیوند با الگوهای فضایی گردشگری در کشور در چارچوب مدل مولفه های اصلی مورد برسی قرار گرفته و سطح بندی و اولویت ها مشخص گردیده است.با توجه به نتایج به دست آمده از سطحبندی ، قابلیتهای اشتغال صنایع دستی در چارچوب بنگاه های کوچک و متوسط بررسی شده ودر قالب MS-SWOT استراژی های مناسب اقدام ، مشخص گردیده است.با توجه به نتایج حاصله اولویت اصلی پیرامون پیوند گردشگری روستایی و صنایع دستی در مناطق پیرامونی بوده که در زمینه اشتغال نیازمند استراتژی های تهاجمی می باشد.

صنایع دستی، گردشگری روستایی، الگویابی فضایی، کسب و کار کوچک، ایران