نقش امنیت در توسعه گردشگری و نقش آن در توسعه پایدار مورد مطالعه:روستا شهر ونک

گردشگری در زمانه ی معاصر به عنوان چهارمین صنعت درآمد زا در عرصه ی بین المللی محسوب می شود . یکی از عل پایین بودن درآمد کشور از گردشگری خارجی دیدی است که اذهان عمومی جهانی از ایران به عنوان کشوری ناامن ارائه داده اند. از عوامل مهمتوسعه گردشگری وجود امنیت است، رونق گردشگری در یک منطقه و تردد گردشگران در یک مقصد، موجب به وجود آمدن امنیتمی شود . صنعت گردشگری و مقوله امنیت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند . ملاک امنیت در گردشگری، احساس امنیت توسط گردشگران است. مفهوم احساس امنیت یکی از شاخصه های کیفیت زندگی در شهرهاست. براین اساس می توان اظهار کرد که امنیتپیش زمینه یک احساس امنیت و بسترساز توسعه جوامع انسانی است و سعادت یک اجتماع در گرو حفظ و بقاء امنیت و احساس ناشی از آن است. ناامنی مکان ها و فضاهای عمومی، نشاط و سلامتی را در زندگی روزمره مختل می کند و با ایجاد مانع بر سر راهرشد فرهنگی و مشارکت عمومی، هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می نماید. هدف این پژوهش بررسی مفهوم امنیت گردشگری در منطقه ونک با سابقه تاریخی بیش از 1111 سال در استان اصفهان، با وجود داشتن جاذبه های طبیعی بکر هم چون آبشارهای زیبا، چشمه ها و رودهای پر آب و خروشان و دشت های لاله های واژگون در سال های اخیر پذیرای گردشگران است پرداخته شده است. روش پژوهش از نوع اسنادی و میدانی است. برای تکمیل داده ها و اطلاعات از مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه کمکگرفته شده است. با توجه به حجم نمونه، تعداد 041 پرسشنامه به طور تصادفی در بین گردشگران منطقه توزیع گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار استنباطی ، آزمون t ، تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل شده است . یافته های این پژوهش نشان می دهد که نقش تبادلات فرهنگی و معادلات سیاسی و تفکرات اقتصادی و نیروهای انتظامی و دست اندرکاران گردشگری و مردم در رونق منطقه جهت ایجاد الگوی مناسبی از امنیت برای رشد گردشگران بسیارمهم است.

Keywords:

گردشگری , امنیت گردشگر , توسعه گردشگری , روستا شهر ونک , امنیت اجتماعی