محمد اسدی الموتی - دکترای تخصصیphd مدیریت دولتی،گرایش مدیریت منابع انسانی
شیوا معمار زاده - کارشناسی روانشناسی عمومی،دانشگاه پیام نور سقز
احسان صحرا نورد - دانشجوی ارشد مکانیک طراحی جامدات،دانشگاه آزاد شیراز
بهنام بیاتی - دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

اخیرا محققان و روان شناسان به بعد اجتماعی و محیطی آن توجه کرده اند و معتقدند که خلاقیت را نمی توان بدون توجه به ابعاد اجتماعی و محیطی آن بررسی کرد. به نظر استرانبرگ۱۹۸۹ فرایند خلاقیت در ذهن شخص با متغیرهای اجتماعی رابطه دارد. واقعیت این است که به خلاقیت نمی توان با تمرکز بر یک بعد نگریست. ابعاد فردی یا محیطی نمی تواند بیانگر ماهیت خلاقیت باشند.بلکه خلاقیت ازسویی نیز تابع نظام اجتماعی خلاق است. به همین دلیل خلاقیت هرگز نتیجه عمل فرد به تنهایی نیست. یکی از ابعاد محیطی اجتماعی خلاقیت،مدرسه می باشد.تورنس بیان می کند مسئله توسعه خلاقیت در نظام آموزشی رسمی بیشتر از این جهت حائز توجه است که بر اساس پژوهش ها دریافته ایم که درابتدا ابتکار وخلاقیت دراغلب کودکان مشاهده می شود ولی منحنی تحول آن در حدود۱۰سالگی افت می کندو سیر نزولی می یابد و نتیجه آن فقدان علاقه به یادگیری وافزایش مشکلات رفتاری و انگیزشی است. به قول تورنس عدم بروز این توانایی عموما به نامناسب بودن روش های تدریس مربوط می شود. در این میان معلمان نقش کلیدی را بر عهده دارند معلمان می توانند با استفاده از انواع روش های خلاق امکان ظهور خلاقیت در کودکان و نوجوانان را فراهم سازند. امروزه تمام کودکان دبستانی باید.

عوامل موثر، صیانت، مقام معلم، مدارس، آموزش و پرورش