مرضیه مرادی - نویسنده مسئول
حسن خلجی - همکار
شهرام نظرپوری - همکار

هدف این پژوهش، مقایسه اثر بازی های والد محور و معلم محور بر رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان ۴ تا ۶ ساله بود. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان دختر و پسر ۶-۴ سال ناحیه یک شهر اراک بودند. از بین جامعه آماری مورد نظر به صورت در دسترس ۳۰ کودک (۴ تا ۶ سال) به عنوان نمونه انتخاب و بعد از انجام مرحله پیش آزمون به صورت همگن سازی به دو گروه ۱۵ نفری والد محور و معلم محور تقسیم شدند. سپس آزمودنی های هر گروه به مدت ۴ هفته و هر هفته ۳ جلسه ۳۰ دقیقه ای و در کل به مدت ۱۲ جلسه بازی های مربوط به گروه خود را انجام دادند. رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان به ترتیب با استفاده از آزمون رشد حرکتی اولریخ نسخه سوم و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان سنجیده شد. برای بررسی اثرات درون گروهی از آزمون t زوجی و برای مقایسه اثر گروه ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی در هر دو گروه والد محور و معلم محور از پیش آزمون تا پس آزمون افزایش معناداری یافته است (۰۵≥P). همچنین نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه دو گروه نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی گروه والد محور به طور معناداری بهتر از گروه معلم محور بود (۰۵≥P). بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود رشد حرکتی و همچنین بهبود انگیزش حرکتی کودکان به جای بازی های معلم محور، از بازی های والد محور استفاده شود.

رشد حرکتی، انگیزش حرکتی، بازی، والد محور، معلم محور.