مسعود سلیمانزاده - کارشناسی مهندسی صنایع - دانشگاه صنعتی امیرکبیر
رضا همت پور - دانشجوی کارشناسی ارشد EMBA ، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات)

در هر صنعتی، کم کردن هزینه های تولید و در نتیجه بالا بردن سود و حفظ بازار جهانی فروش یک هدف اصلی است و نیل به این هدف فقط از طریق تحقیقات و مدیریت دانش در صنعت امکان پذیراست. دانشگاه ها و مراکز پژوهشی به عنوان کانون مغزهای متفکر، جایگاه طبیعی امر تحقیقات در هر جامعه هستند. این مراکز با استفاده از شیوه های علمی و نیروی انسانی توانای خویش، قادر به بررسی عمیق مسائل و مشکلات و ارائه راه حلها هستند. صنایع برای بالا بردن بازده خود نیاز به ارتباط ناگسستنی با دانشگاه ها و مراکز پژوهشی دارند. زیرا از دیگر ویژگی های زمان حاضر نقش کلیدی دانش در تحولات اقتصادی می باشد که مستقیما با مراکز دانشگاهی و مراکز صنعتی ارتباط پیدا می کند و لذا این مراکز باید در سیاستگذاریها و برنامه ریزیهای خود به نقش همسویی و مشارکت خود، دقت نمایند. با توجه به اینکه تمرکز فعلی بیشتر دانشگاه ها بر روی آموزش می باشد، می طلبد که ارگان و سازمان دیگری نقش تبدیل یافته های علمی محض را به موارد کاربردی درصنعت ایفا نماید. از اینجاست که نقش پارکهای علمی به عنوان یکی از ارگانهای فعال در زمینه تبدیل نتیجه تحقیقات خام به گونه ای در صنعت قابل استفاده باشند، نمایان می شود و بروز می کند. در این مقاله، ابتدا با مفهوم تحقیق و توسعه و انواع آن آشنا خواهیم شد. سپس در ادامه مقاله در زمینه پارکهای علمی و انواع آن بحث می کنیم و در انتهای مقاله، رویکردهای گوناگون تعامل تحقیق و توسعه در پارکهای علمی را بررسی خواهیم کرد.

پارک علمی ، مدیریت دانش ، انکوباتور ، مرکز رشد ، علم و تکنولوژی ، تحقیق و توسعه ، ارتباط صنعت و دانشگاه