اکوتوریسم و نقش آن در توسعه پایدار شهری

امروزه پارادایم پایداری به طور عام و در صنعت گردشگری به طور خاص به دغدغه های جهانی تبدیل شده و در نوشتار توسعه گردشگری مفهوم پایداری به کانون اصلی مباحث علمی ودانشگاهی جهان تبدیل شده است. اکوتوریسم از مهمترین فعالیت هایاقتصادی در نقاط مختلف جهان به شمار می آید که فرصت بسیار مناسبی را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد تا از اهمیت حفظ فرهنگ ها و چگونگی محافظت از فرهنگ های محلی و طبیعت آگاهی یابند.این شرایط می تواند در آمد خوبی را برایجوامع محلی و نواحی دوردست طبیعی به وجود آورد. اکوتوریسم پایدار عبارت است از نوعی گردشگری که از نظر بوم شناختیپایدارباشد یعنی به نیاز های فعلی زیست بوم ها پاسخ دهد و به جای صدمه زدن به محیط زیست به حفظ و بسط فرصت هایی برای تداوم حیات آنها در آینده بپردازد .هدف از این پژوهش نشان دادن انگیزه اصلی در اکوتوریسم پایدار، سفر به طبیعت و دیدار از جذابیت های طبیعی یک منطقه شامل ویژگی های کالبدی و فرهنگ بومی آن است. نوشتار حاضر، پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی - تحلیلی دارد. نتایج حاصله از این تحقیق نشان می دهد، نیاز اکوتوریسم به منابع انسانی بیش از تاسیسات رفاهی و اقامتی است و از این رو توسعه اکوتوریسم با جذب سرمایه گذاری های سنگین زیر بنایی همراه نیست، اما فرصت های شغلی بسیار زیادی ایجاد می کند که منافع آن به طور مستقیم به مردم بومی جامعه میزبان می رسد. البته باید توجه داشت که دخالت در چشم انداز طبیعی روستاها به نابودی و بی هویتی بافت های آنها نینجامد

Keywords:

توسعه پایدار , اکوتوریسم , شهرسازی , برنامه ریزی شهری