زهرا دانش فر - یزد

تقاضا برای عناصر نادر خاکی به دلیل کاربردهای بالقوه صنعتی در کاتالیزورها، آهنرباها، آلیاژهای باتری، سرامیک به طور قابل توجهی افزایش یافته است. علاوه بر این، خواص شیمیایی و فیزیکی مشابه این عناصر باعث شده که جداسازی آن ها دشوار باشد و پیشرفت در فرایند جداسازی این عناصر مزایای جهانی زیادی به همراه خواهد داشت. در میان روش های بهبودیافته، روش غشا به عنوان روشی پایدار با عملکرد آسان در جداسازی مورد توجه زیادی قرار گرفته است و غشاهای متعددی برای جداسازی طراحی شده اند. غشاهای درون پلیمری نسل جدید غشای غیر مایع است که با روش ساده ریخته گری محلولی حاوی فازهای مایع (استخراج کننده، نرم کننده/ اصلاح کننده) و پلیمرهای پایه ساخته می شود. غشاهای درون پلیمری به دلیل امکان استخراج و دفع هم زمان، گزینش پذیری بالا، پایداری عالی، کاربرد ساده، هزینه نسبتا کم و مصرف انرژی کم، مزایای زیادی دارند. بنابراین در این مطالعه مروری بر غشاهای درون پلیمری گزارش شده در مطالعات تا به امروز ارائه می شود و عملکرد، نفوذپذیری و پایداری غشا با توجه به پلیمر پایه، استخراج کننده، نرم کننده و اصلاح کننده های مورد استفاده بررسی می شود.

عناصر نادر خاکی، غشاهای مایع و غیر مایع، غشاء درون پلیمری، نفوذ پذیری، پایداری