رسول محسن زاده - دانشگاه تبریز
احسان نوزاد بناب - دانشگاه تبریز

چرخ دنده ها در مقایسه با سایر دستگاه های انتقال قدرت می توانند گشتاورهای متنوعی را با نسبت سرعت ثابت منتقل کنند. چرخ دنده های فلزی علی رغم استحکام بالا دارای معایبی مانند خوردگی شیمیایی، نیاز به روان کاری مستمر، هزینه راه اندازی و تعمیرات زیاد و ایجاد آلودگی صوتی و محیطی هستند. در سال های اخیر، پلیمرها به دلیل سبک بودن، مقاومت خوردگی بالا، تولید آسان و کار در شرایط خشک، در کاربردهای زیادی مانند تجهیزات اندازه گیری و دارویی، لوازم جانبی رایانه ها، چاپگرهای اداری و خودپردازها، جایگزین مواد فلزی شده اند. کمبود استانداردهای مربوط به عملکرد چرخ دنده های پلیمری باعث شد تا محققان برای بررسی رفتار چرخ دنده ای پلیمرها از آزمون چرخ دنده استفاده کنند. در بین تحقیقات انجام گرفته، تمرکز محققان در بخش های متفاوت از جمله تعیین گشتاور بحرانی یا به تعریفی دیگر، ظرفیت تحمل بار، رفتار چرخ دنده در گشتاور های پایین تر و بالاتر از گشتاور بحرانی، مقاومت خستگی چرخ دنده، رفتار سایشی چرخ دنده در مقیاس میکرو و ماکرو و همچنین مقاومت حرارتی چرخ دنده جلب شده است. علاوه براین، اختلاف روش و ارائه روش های نوین برای بررسی عوامل اشاره شده به منظور بررسی عملکرد چرخ دنده در تحقیقات صورت گرفته، قابل مشاهده است. به طور کلی، جنس پلیمر، گشتاور و دور کاری از عوامل تاثیرگذار بر واماندگی چرخ دنده های پلیمری تشخیص داده شده اند. در این پژوهش، روش و نتایج تحقیقات انجام شده بر روی انواع چرخ دنده های ساخته شده با مواد پلیمری پرکاربرد ارائه شده است. به گونه ای که تلاش شده با مقایسه عملکرد انواع چرخ دنده ها، بتوان به یک جمع بندی کلی در مورد کاربرد آن ها رسید.

چرخ دنده پلیمری، عملکرد چرخ دنده، واماندگی