بازسازی و ترمیم اعصاب آسیب دیده، به علت پیچیدگی آناتومی و عملکرد سامانه عصبی، همواره در مقایسه با ترمیم دیگر بافت های بدن دشوارتر بوده است. در نتیجه موفقیت به نسبت کم روش های کلینیکی در درمان ضایعات عصبی، روش های نوین و بر پایه مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفته اند. هدف در مهندسی بافت تولید جایگزین های دارای عملکرد مناسب برای بافت و اعضای آسیب دیده است. به این منظور سلول ها قبل از کاشت در بدن، به همراه فاکتورهای رشد بر داربست هایی که محیط خارج سلولی را شبیه سازی می کنند، در محیط آزمایشگاه کشت داده شده و سپس به درون بدن منتقل می شوند. در واقع نقش داربست در مهندسی بافت، ایجاد محیط مناسب برای فعالیت و عملکرد سلول است. درمیان انواع مواد زیستی مورد استفاده در مهندسی بافت عصب، پلیمرها طیف گسترده ای از خواص مانند شکل پذیری، ویژگی های مکانیکی و زیست سازگاری مناسبی را ارائه می دهند. در این مقاله، به مروری بر انواع پلیمر های مورد استفاده در مهندسی بافت عصب می پردازیم

مهندسی بافت عصب پلیمر سامانه عصبی پلیمر طبیعی مصنوعی و هادی