محمد رحمانی - کارشناسی، شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

با ظهور قرن بیست و یکم، طی دو دهه گذشته، مهاجرت مردمی به شهرها بسیار افزایش یافته است، پدیده ای که در سطح جهانی مشاهده شده است. این امر باعث می شود که شهرها به شدت شلوغ و بسیار آلوده شوند و همچنین با کاهش منابع مواجه شوند. با وجود راهکارهایی مانند توسعه و ایجاد شهرهای جدید اما همچنان این موارد باعث افزایش فشارهای شهری میشود که نیاز به برنامه ریزی دقیق تر و هوشمندانه در زمینه شهرسازی را ایجاب می کند ،همچنین با گسترش مهاجرت به سمت شهرهای جدید، نیاز به برنامه ریزی با رویکرد اقتصاد سبز شهری در این شهرها احساس میشود. این رویکرد هدف خود را از توسعه ی اقتصادی به گونه ای تعریف می کند که همگنی، کارآیی منابع، حفاظت از محیط زیست، و کیفیت زندگی شهروندان را در نظر می گیرد. بسیار ضروری است که توسعه یک شهر به گونه ای برنامه ریزی شود که پایدار، در دسترس و دوستدار محیط زیست باشد. این مقاله یک بررسی و تجزیه و تحلیل دقیق از چگونگی برنامه ریزی توسعه یک شهر، در زمینه تحول شهری پایدار، تغییرات آب و هوا و چشم انداز شهری آینده ارائه می دهد. یک بررسی دقیق در مورد هر سه جنبه ذکر شده با ارائه مقایسه در جنبه های مختلف با پیشرفت های برنامه ریزی شده در سطح جهانی ارائه شده است. علاوه بر این، مناسب بودن راه حل های موجود مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. به همراه پیشنهادی در مورد چگونگی توسعه شهرهای جدید. در نهایت، این مقاله به برخی از چالش هایی می پردازد که برای توسعه شهرهای جدید پایدار، به خوبی در آینده باید مورد توجه قرار گیرند.

اقتصاد شهری، شهرسازی، اقلیم، چشم انداز شهری آینده، پایداری