سکینه عبدی - استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز،

در کشور ایران، محصولات کشاورزی زیستی بسیار متنوع و با ارزش بوده و می تواند جایگاه صادراتی بسیار مطلوبی برای بازارهای داخلی و بین المللی داشته باشد. معرفی نظام تولید زیستی به زارعین کشور و روی آوردن کشاورزان به کشاورزی زیستی مستلزم تدوین استانداردهای ملی و نیز تاسیس موسسات دولتی و غیر دولتی گواهی کنندهی محصولات زیستی در کشور می باشد. نظامهای تولید محصولات زیستی مبتنی بر استانداردهای خاص و دقیقی هستند که هدف از آنها رسیدن به بوم نظامهایی است که از نظر اجتماعی ، اکولوژیکی و اقتصادی پایدار باشند. امروزه با گسترش مفهوم توسعه انسانی ، مساله امنیت غذایی ابعاد تازهای به خود گرفته است و به یکی از مهم ترین مباحث در تمام کشورهای جهان تبدیل شده است . با توجه به اهمیت امنیت غذایی در مقوله امنیت زیستی می توان به اهمیت بخش کشاورزی پی برد. از آنجا که کشاورزی مهم ترین بخش در تامین امنیت غذایی است ، در خصوص دستیابی به غذای کافی ، خواسته یا ناخواسته تمامی توجهات به بخش کشاورزی و تنوع زیستی معطوف خواهد شد.

امنیت غذایی ، بوم نظام زیستی ، پایداری اجتماعی .