شباب جهانبین - دانشجو مقطع دکتری حقوق محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
علی فقیه حبیبی - دانشیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

این مطالعه با هدف ملازمه حق بر پایداری اقلیمی در بازدارنگی پتانسیل های آسیب به محیط زیست برای گذار از بحران تغییرات آب و هوایی به انجام رسیده است . امروزه، بحران تغییرات اقلیمی سبب وقوع خسارات بالفعل و تهدیدهایی به حقوق بنیادین جامعه بین الملل شده است ؛ در همین راستا، مرتفع سازی این مسئله ، نیازمند پیاده سازی فرایندهای مدیریتی اثرگذار در معیت تقنین گذاری متناسب در جهت کمینه سازی پیامدهای ناشی از بحران می باشد. در حال حاضر، با توسعه و کاربردی نمون متون حقوق بین الملل محیط زیست می توان یک رویکرد مناسب برای غلبه بر فعل و ترک فعل های مسبب ناپایداری اقلیمی و حذف مخاطرات زیست محیطی تسهیل نمود. به همین منظور، این تحقیق اذعان می دارد که با تمرکز زایی بر ساز و کارهای متناسب و برگرفته از بهره برداری پایدار (Sustainable Exploitation) در جهت پیاده سازی و احقاق حق بر پایداری اقلیمی ( Right to (climate sustainability، می توان اسباب بازدارندگی فعالیت های آسیب رسان به محیط زیست را مهیا نمود. امید است رهیافت حاصله از این تحقیق ، موید تقنین گذاری و اجرای برنامه سازی های کلان برای افزایش شکست پذیری بحران تغییرات اقلیمی باشد.

حق بر پایداری اقلیمی ، محیط زیست ، تغییرات اقلیمی ، حقوق بین الملل محیط زیست