سیده صبا هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی اکوهیدرولوژی ، گروه انرژی های نو و منابع پایدار، دانشکدگان علوم و فناوری های میان رشته ای ، دانشگاه تهران
سیدجواد ساداتی نژاد - دانشیار، گروه مهندسی انرژیهای نو و منابع پایدار، دانشکدگان علوم و فناوریهای میان رشتهای، دانشگاه تهران
کیومرث ابراهیمی - استاد، گروه مهندسی انرژیهای نو و منابع پایدار، دانشکدگان علوم و فناوریهای میان رشتهای، دانشگاه تهران

برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی منجر به مخاطرات زیست محیطی زیادی می شود که در بین آنها فرونشست زمین اهمیت بیشتری دارد. هدف مقاله حاضر تحلیل پدیده فرونشست زمین به عنوان یکی از مخاطرات زیست محیطی و ارائه راهکارهای مدیریتی برای مقابله با آن می باشد. کاهش نزولات جوی ، بهرهبرداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و سطحی ، ناهماهنگی بین تقاضا و توان بازیابی منابع آب، حفر چاههای بی رویه و عدم رعایت الگوی مناسب کشت و آبیاری در چند دهه اخیر سبب بحرانی شدن و سیر کاهشی تراز آبهای زیرزمینی در اکثر دشت های کشور شده است ؛ گزارشها حاکی از میانگین افتی در حدود ۱۲ متر در طول ۱۵ سال گذشته در آبخوانهای مختلف کشور می باشد. کاهش تراز آب زیرزمینی دشت ها باعث افزایش مصرف انرژی و افزایش هزینه استحصال آب، کاهش کیفیت آب و ظهور پدیده فرونشست زمین شده است . از آنجا که پدیده فرونشست زمین به تنهایی نسبت به دیگر خطرات زیست محیطی نظیر زمین لرزه، زمین لغزش، سیل و آتشفشان خسارات جانی کمتری به همراه دارد لذا کمتر مورد توجه قرار گرفته است . بررسی منابع نشان می دهد که در آبخوانهایی که شرایط حاد و بحرانی داشته اند تحقیقات درباره پدیده فرونشست زمین صورت گرفته است . فلذا شناسایی و تاکید بر اهمیت موضوع از انجام جمع بندی مطالعات پیشین و مطالعه موردی مولفین در این مقاله ارائه شده است .

بهرهبرداری پایدار، فرونشست ، مدیریت ، منابع آب.