تأثیر توزیع جغرافیایی پل ها در توسعه گردشگری در شهر اصفهان

محیط به عنوان رکن اصلی جریان گردشگری در تبلور فضایی برای جذب گردشگر نقش مهمی ایفا می کند. ضررورت پژوهش ازآنجا ناشی می شود که امکانات و تسهیلات گردشگری در شهر اصفهان متناسب با توزیع جمعیت شهروندانو گردشگران نمی باشد. نوع پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی توسعه ای است و روش بررسی آن ترکیبی از روش های – تحلیلی استدلال استقرایی ، توصیفی و تحلیل چند متغییره ی داده ها )مدل AHP ( می باشد.. داده های مورد استفاده در اینپژوهش، از طریق روش پرسشنامه ای جمع آوری شده است. به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه از نرم افزار spss و روش هایآماری ANOVA استفاده شده است. با توجه به نتایج پژوهش، رشد روز افزون گردشگری در اصفهان باید بر اساس برنامه ریزی و مدیریت مدوّنی باشد که تدوین راهبردهای توسعه گردشگری و طراحی محیط های جاذب این شهر نیازمند آگاهی از قابلیّت هایتاریخی ، طبیعی و زیست محیطی شهر باشد. براین اساس، در این پژوهش با توجه به زیرساخت های گردشگری از جمله پل های شهراصفهان که مورد استفاده شهروندان و بالاخص گردشگران می باشد، نسبت به رتبه بندی آن ها نسبت به گردشگری پرداخته است

Keywords:

ساختار فضایی گردشگری , گردشگری , کاربری اراضی , پل , شهر اصفهان