نرگس لقمانی - عضوهیئت علمی گروه معماری و شهرسازی دانشگاه فنی و حرفه ای تهران ایران

در سالهای اخیر نابسامانی ها در حوزه معماری و جداشدن از روح معماری گذشته به عنوان یک مساله جدی در این حوزه مطرح است . اما در این بین معماران معاصر به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کارهای اخیر خود سعی در بازشناخت و بازگشت به معماری گذشته داشته اند. مطالعه آثاری که با رویکرد احیاگری معماری ایرانی طراحی شدهاند بیانگر به کاربردن برخی از مفاهیم ارزشمند معماری ایرانی است . مقاله حاضر می کوشد با رویکردی بی طرفانه و به دور از ارزش داوری ، آثار طراحی شده معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی توسط معماران نسل دوم را بر اساس نقطه نظرات خود طراحان و نگارنده مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. برای نیل به یافته های پژوهش ، ابتدا مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است . در گام بعد مفاهیم معماری ایرانی از بین دیدگاههای نظریه پردازان و معماران استخراج گردیده است ، سپس در بین بیش از ۶۰ آثار معماری مربوط به این دوره، نمونه ها مورد بررسی به صورت هدفمند انتخاب شدند. آثار منتخب از سه منظر۱- هویت ، ۲- ساختار، ۳-معنا تجزیه و تحلیل شدند. در نهایت با بررسی این آثار مشخص شد، بناهای با رویکرد احیاگری بیش تر در استفاده از مفاهیم مربوط به ساختارهای مطرح در معماری ایرانی بهره برده اند.

مفاهیم معماری ایرانی ، رویکرد احیاگری ، معماری ایران پس از انقلاب اسلامی ، معماران معاصر نسل دوم