وهنوش صیادی - کارشناس ارشد معماری داخلی؛ مدرس معماری، دانشگاه علمی_کاربری پرستیژلند اصفهان

کودکان برای داشتن انگیزهی کافی جهت حضور در فضاهای آموزشی ، باید بتواند با فضای آنجا ارتباط مطلوبی برقرار کنند. پژوهش حاضر به روش توصیفی ، معماری داخلی برخی از فضاهای آموزشی را ازمنظر تاثیرگذاری بر خلاقیت کودکان، مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد. براساس نتایج ، فضاهای آموزشی و یادگیری ، علاوه بر داشتن مشخصات فیزیکی مطلوب اعم از رنگ مناسب ، نور کافی ، جنس متناسب با نیاز کودک، فرمهای کودکانه ، مقیاس مناسب ، باید از سازماندهی مطلوب، ارتباط لازم با طبیعت و غیره نیز برخوردار باشد تا کودک فضا را متعلق به خود بداند و در آن فضا بتواند به راحتی ، با امنیت و آسایش ذهنی و جسمی به بازی و فعالیت با همسالان خود مشغول شود. همچنین در این محیط ، بتواند خلاقیت خود را با کمک عناصر فضای معماری ارتقا دهد.

خلاقیت ، آموزش، فضای آموزشی ، معماری داخلی