علی رضا ذوالفقاری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی یاسین،بروجرد،ایران

ساخت وساز مسکن همیشه با عواملی چون اقلیم ،فرهنگ ، عوامل اقتصادی ،عوامل اجتماعی ،عوامل دینی و مذهبی و...انجام گرفته است .به اندیشه معماران و فلاسفه نامی و بزرگ تاریخ ، خانه به ظرفی برای زندگی تعریف شده،که مستقیما بر رفتار و تربیت انسان تاثیر می گذارد. با افزایش جمعیت و گسترش فقر در جوامع امروز افزایش پدیده به اصطلاح حاشیه نشینی هم به چشم میخورد، که عوامل فکری و ذهنی نا خوشایندی بر کودکان اثر خواهد کرد. در واقع هرچه به مناطق فقیر نشین تر میرویم کمبود امکانات از جمله امکانات: بازی و تفریح ، درمانی ، آموزشی ، نظافت و...به چشم میخورد. خوب البته با افزایش جمعیت کمبود زمین برای ساخت مسکن و درنتیجه روی آوردن به زمین های بیابانی اطراف شهرها امری طبیعی میباشد، اما بایستی طوری این محلات و شهرک های نوساز ساخته شوند که محیط فکری مورد قبولی برای کودکان و نوجوانان آن محلات که تقریبا از خانواده های کم درآمد جامعه متولد میشوند فراهم آید.معماران براحتی میتوانند با حمایت های مالی دولتی فضاهایی ایجاد کنند که انسان ها بهم دوریا نزدیک شوند، یا اینکه احساس تعلق به آن فضا بوجود آید. با بکارگیری فضاهای سبز و اماکن بازی کودکان و نوجوانان و دکوراسیون های داخلی و نماسازی زیبا و دل فریبنده(البته بیشتر باخلاقیت و هزینه مناسب ) در این محلات و درون این ساختمان ها احساس کمبود و افسردگی را میتوان کاهش داد و در نتیجه بر تربیت آنان اثر گذاشت .در این مقاله قصد داریم به چندین راهکار معماری در رابطه با تاثیرات معماری بر تربیت کودکان و نوجوانان و جلوگیری از جرائم اجتماعی در آینده بپردازیم .

معماری ،تربیت اجتماعی ،کودکان و نوجوانان،انحرافات،جرائم اجتماعی