داود عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ،دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی ،قزوین ،ایران
مهناز رضائی - استادیار گروه معماری ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،تهران،ایران
رضا محبی - استادیار گروه معماری ،دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی ،قزوین ایران

افزایش تاب آوری شهری در راستای کاهش آسیب های اجتماعی و ارتقای امنیت محیطی شهروندان در زمان مقابله با بحران ها ،یکی از مباحث اصلی طرح های توسعه ای و پروژه های بازآفرینی پایدار در بافت های فرسوده می باشدعدم سیاست گذاری مناسب و توسعه ی صنعتی نامتوازن در دهه های چهل و پنجاه شمسی وهمچنین رویکردهای سلیقه ای مقابله باساخت وساز غیرمجازدر دهه های اخیرنه تنها باعث گسترش سکونتگاه های غیررسمی وحاشیه نشین درپایتخت و شهرهای بزرگ گردیده بلکه منجربه تشکیل دهها هزارهکتار بافت فرسوده،ناکارآمد وخطرپذیر با امنیت کالبدی واجتماعی پایین درکشورگردیده است .آسیب های اجتماعی ازمهمترین پیامدهای ناامنی به شمارمی آیندو بافت های فرسوده ی سکونتگاه های غیررسمی از مستعدترین مکان ها جهت بروز ناامنی اجتماعی هستند.این بافت ها شامل فرسودگی کالبدی -کارکردی -عملکردی بوده ودر مواجه با بحران ها دارای آسیب پذیری بالاوتاب آوری پایین هستند.لذا ضرورت افزایش تاب آوری اجتماعی با رویکرد ارتقای امنیت درمقابله بابحران هاوحوادث احتمالی به گونه ای که این خطرات به سوانح تبدیل نشده وظرفیت انطباق پذیری ،بازیابی وتوانایی بازگشت به حالت اولیه راداشته باشند، ازاهداف اصلی این تحقیق است .امروزه تاب آوری یک رویکرد راهبردی پدافندغیرعامل شهری نیزقلمداد شده که باعث تحمل پذیری ومانایی شاخص های توسعه یافتگی در برابر بحران ها وحوادث می گردد.این پژوهش از لحاظ هدف توسعه ای -کاربردی و از لحاظ روش توصیفی -تحلیلی وهمبستگی (رگرسیون )با استفاده از داده میدانی (پرسشنامه )می باشد که تاثیرمولفه ها بر تاب آوری وامنیت محله خط چهارم حصارکرج را پس از جمع آوری پرسشنامه ها درنرم افزارspss -lizlerl- pls موردتجزیه وتحلیل قرارداده است که نتایج حاصله نشانگر تاثیر مستقیم مولفه های دارایی ،آموزش،مشارکت ،تعلق مکانی ،انطباق پذیری ،امنیت وعدالت درافزایش تاب آوری اجتماعی در راستای ارتقای امنیت در محله ی خط چهارم حصارکرج می باشد.

تاب آوری - بافت فرسوده- سکونتگاه غیررسمی - بحران- امنیت