سعید عظمتی - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران.
سارا طاهرسیما - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ا یران.
مرتضی غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران
محمدحسین گشتاسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران
افشین ناصری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران

فضاهای شهری مکانهایی برای برقراری تعاملات اجتماعی و ارتباط بین نسل های مختلف هستند که افراد با علایق و خواست های متفاوت گرد هم می آیند. در عصر حاضر ناهمگونی و اغتشاشات بصری در سیمای شهری به وفور به چشم می خورد و در سطح کلان چهره شهر را دربرگرفته است . زیباسازی شهری با تقویت ارتباط بین مردم و مکانهای مشترکی که در آن زندگی می کنند به فرایندی گفته می شود که در آن همگان می توانند مکانهای عمومی را احیا کنند و در نتیجه منافع عمومی را تاحدامکان افزایش دهند. رعایت اصول زیبایی شناسانه در بعد کالبدی طراحی شهری علاوه بر بهترشدن طرح؛ باعث دستیابی به خلاقیت در ایدههایی برای استفاده در فضاهای شهری شده و در بعد غیر کالبدی منجر به هویت بخشی در زمینه های فرهنگی و اجتماعی جامعه خواهد شد. در این پژوهش ، به بررسی مولفه های تاثیرگذار بر بالابردن کیفیت منظر شهری می پردازیم که به افزایش زیبایی شهر کمک می کند. هدف پژوهش ارتقا سطح تعاملات اجتماعی ، و روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه های و اسنادی و با استفاده از مشاهدات میدانی و استخراج مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت منظر شهری و جذابیت بصری و تحلیل نمونه موردی می باشد. آنچه از پژوهش فوق حاصل گردید مولفه هایی چون ایجاد فضای جلوخان، تنوع کریدورهای بصری ، افزایش عمق دید، سلسله مراتب حرکتی ، فضاهایی برای کاربران با سنین متفاوت، پوشش گیاهی متناسب شرایط و... می توانند در منظر شهری و جذابیت بصری به منظور افزایش حضورپذیری کاربران یا ارتقا سطح تعاملات موثر باشند.

پارکهای شهری ، تعاملات اجتماعی ، حضورپذیری ، جذابیت بصری ، منظر شهری