ساغر دهقان منشادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی یزد واحد یزد دانشکده هنر و معماری گروه معماری

تئاتر به مفهوم کلی به محلی سرپوشیده و یا روبازی اطلاق میگردد که تعدادی قضاها را شامل گردیده که این فضاها میتوانند یک یا چند کاربری مختلف داشته باشد. این محل کانون تئاتر و نمایش بوده و ارتباط مستقیم بین بازیگر و مخاطب را برقرار می نماید. امروزه تئاتر شهر ساختمانهای نوینی هستند که به منظور رفع نیاز دوستداران تئاتر و بهبود کیفیت هنر ایجاد میگردند در این رابطه توجه به مسائل سلیقه فرهنگی مردمی اجتماعی دینی ،مالی ،انسانی گرافیکی ..... حائز اهمیت میباشد. توجه همه جانبه به این امور باعث میگردد تا تئاتر شهر پس از ساخت از عملکرد مناسبی برخوردار بوده و بهره بیشتری نصیب استفاده کنندگان از آن گردد زیرا اینگونه مراکز مورد استقبال بیشتر هنرمندان خواهد بود مخاطبان تئاتر در ایران به سه گروه روشنفکران استادان و عده ای از جوانان دانشجو محدود میشود. این مقاله سعی دارد از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات نظری به روش کیفی از نوع توصیفی- تحلیلی به بررسی تعاملات اجتماعی میان افراد یک جامعه و به طور خاص میان مراجعین به ساختمانی عمومی نظیر تئاتر شهری بپردازد و در نتیجه گیری بیان میکند که با دست یابی به ویژگیهای معنایی و کالبدی مورد نظر کاربران زیادی جذب تئاتر میشوند و زمینه برای افزایش تعاملات اجتماعی ایجاد می شود.

یزد تعاملات اجتماعی جامعه مدنی، فرهنگ