بررسی میزان تاب آوری آب شرب (مطالعه موردی: شهرستان شهرکرد)

آب مایه حیات و گرانمایه ترین نعمت خداوند است که گاها بدلیل استفاده نابجا با کمبود آن مواجه می شویم لذا می طلبد با استفاده بهینه از این مایه حیات شکر آن به جای آوریم. در همین راستا تحقیقاتی به عمل آوردیم و نتیجه ی آن حاکی از این است که پیشینیان الگوهای خوبی در تامین آب و مصارف خانگی و شرب داشته اند که این شاخصه نیاز امروز جامعه ما نیز می باشد.در این تحقیق بر اساس روش میدانی و استنادی، منابع تامین آب، جمعیت و میزان مصرف آب شهرکرد از سال ۱۳۸۵ لغایت ۱۴۰۰ و روند تغییرات آن مورد بررسی قرار گرفته است نتایج بیان می کند افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش مصرف سبب گردیده منابع بیشتر و متعددتری نظیر آبهای جاری، چشمه ها و حفر چاههای عمیق و در نهایت انتقال آب از مناطق مجاور جهت پایداری بیشتر تامین آب مد نظر قرار گیرد. بنابراین لازم است با اصلاح الگوی مصرف و استفاد بهینه از منابع موجود زمینه تاب آوری بیشتر منابع را فراهم آوریم.

Keywords:

منابع آب , تاب آوری , شهرکرد , مصرف آب