سیده مهتا حیدری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، هنر، گرایش عکاسی، دانشگاه سوره، تهران، ایران
کامران شریفی - استادیار گروه هنر، دانشگاه سوره تهران، تهران، ایران

استقرار حکومت قاجار توسط آقا محمدخان در سال ۱۷۸۶ آغازگر دورهای از ثبات نسبی در ایران بود که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۲۵ ادامه یافت . دو جانشین مهم او، فتحعلی شاه (۱۸۳۴-۱۷۹۷) و ناصرالدین شاه (۱۸۹۶-۱۸۴۸) ، در طول سلطنت طولانی خود، شاهد تثبیت مرزهای ایران تا مرزهای کنونی خود بودند و تعادل محتاطانه ای را در سیاست داخلی با مقامات مذهبی ، اداری و تجاری و در روابط بین المللی با قدرتهای اروپایی حفظ کردند. یکی از نتایج اصلی سیاست خارجی قاجار افزایش تماس بین اروپایی ها مانند دیپلماتها، پرسنل نظامی ، کارشناسان فنی و آموزشی ، بازرگانان، باستانشناسان و مسافران کنجکاوی بود که مدتهای طولانی را در ایران سپری کردند و ایرانی هایی که آنها را پذیرفتند.در این پژوهش با توجه به موضوعیت پژوهش به بررسی مطالعاتی در مورد محدودیت های عکاسی از زنان در دوره قاجار پرداخته شده است . در بخش اول این پژوهش به معرفی تاریخچه عکاسی و زمان ورود آن به ایران و سپس به بررسی و مطالعه محدودیت عکاسی از زنان در آن تاریخ پرداخته شده است . در بخش بعد به بررسی پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی در رابطه با عکاسی بانوان در دوره قاجار، بررسی عکس های آنها در دوره قاجار، ژست های آنان در عکاسی ، حضورشان در خانواده و عکس های دوره ناصری پرداخته شده است و در نهایت نتیجه گیری مطالب فوق ارائه گردیده است .

حکومت قاجار، عکاسی ، زنان، محدودیت