شهرام محمدیانی - گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

وحشی بافقی شاعر نامدار دوره صفویه اغراض مختلف شعری را در دیوان خود جای داده است . او شاعری کامل بوده و در بیان دردها و توضیح احساسات بشری شاهکار می کرده است . دنیای شاعرانه ، دنیای پرپیچ و خمی است که در عرض دنیای عادی و روزمره در حرکت است و شاعران تنها رموزی را از آن جهان در اختیار ما قرار می دهند و کشف محتوای آن رموز را برعهده خواننده می گذارند که در گذر زمان بخشی از این راز و رمزها کشف می شوند و بر این اساس آگاهی و شعور ما نسبت به آن جهان شاعرانه بیشتر می گردد. این که زبان شاعرانه یک زبان خیال انگیز و تصویرساز است امروز به عنوان یک امر بدیهی پذیرفته شده است . از این رو مقاله حاضر با هدف شناخت فضای شهری و معماری آن دوران و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی به بررسی اشعار وحشی پرداخته است و جلوههایی از معماری و فضای زیست آن دوران را که در شعر وحشی نمود یافته را ارائه نموده است . نتایج پژوهش بیانگر آن است که در کنار سایر مفاهیم و مضامین مختلف شعری ، وصف شیوه زیست حکام و مردم عادی ، مدح کاخها و بناهای معماری نیز مورد توجه وحشی بوده است و برخی عناصر و فضاهای معماری نظیر طاق، ایوان، رواق، خانه ، باغ و کاخ در اشعار وی بسیار مورد استفاده قرار گرفته است .

وحشی بافقی ، شعر، معماری ، فضای زیست