یزدان موحدی - دانشیار، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
بهزاد آشتیانی - کارشناس ارشد طراحی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران

اولین خطاب آیات قرآن به مومنان، مربوط به یک سبک رفتاری است نه یک اخلاق یا عقیده و خداوند علاوه بر نقد آن به عنوان یک »سبک « به زیبایی و عدم زیبایی آن نیز توجه دارد.»سبک زندگی « اصطلاحی است که سابقا خیلی مورد توجه نبوده و اخیرا اندیشمندان به این موضوع در زندگی انسان توجه کرده و آن را تحت عنوان و اصطلاحی متمایز مورد مطالعه قرار دادهاند. سبک زندگی در رشته مطالعات فرهنگی به مجموعه رفتارها، مدل ها و الگوهای کنش های هر فرد اطلاق می شود که معطوف به ابعاد هنجاری ، رفتاری و معنایی زندگی اجتماعی او باشد و نشان دهنده کم و کیف نظام باورها و کنش ها و واکنش های فرد و جامعه می باشد. به عبارتی سبک زندگی دلالت بر ماهیت و محتوای روابط ، تعاملات و کنش های اشخاص و آحاد مردم در هرجامعه دارد. »سبک زندگی « پیوند مستقیم و وثیقی با مجموعه ای از مفاهیم دارد؛ مفاهیمی مانند: عینیت و ذهنیت ، فرهنگ و جامعه ، فرهنگ عینی و ذهنی ، صورت (شکل ، فرمت ، قالب و ظرف) و مظروف و محتوا، رفتار و معنا (نگرش، ارزش و هنجار)، اخلاق و ایدئولوژی ، سنت و نوگرایی (تجدد)، شخصیت و هویت (فردی و جمعی )، وراثت و محیط ، فردیت و عمومیت (تفرد وتعمیم )، خلاقیت و بازتولید، تولید و مصرف، طبقه و قشربندی اجتماعی ، زیبایی شناسی (سلیقه ) و نیاز، مقبولیت و مشروعیت . بدون شناخت این روابط متکثر و متنوع، درکدرستی از »سبک زندگی « و نظریه های مربوط به آن به دست نخواهدآمد. بدین لحاظ، هر محققی که می خواهد در این حوزه به مطالعه بپردازد، موظف به روشن کردن معنای »سبک زندگی « است که آن را در نظر دارد؛ معنایی که حداقل رابطه »سبک زندگی « را با سایر پدیده ها و مفاهیم همجوار نشان می دهد. در بیانات رهبر انقلاب نشانه های زیادی از این رمزگشایی و روشن کردن معنایی می یابیم .

معماری ، سبک زندگی ، اسلامی ، ایرانی