امین مظفری میاندوآب - دانشجوی دکتری تخصصی طراحی شهری واحد بین الملل ارس تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
حسن ستاری ساربانقلی - دانشیار گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

امروزه توجه به جایگاه و نقش سالمندان در نظام برنامه ریزی شهری و طراحی شهری از یک طرف و تحقق پذیری شهرهای دوستدار سالمند، از اولویت های اساسی در فرآیند برنامه ریزی است که بافت اجتماعی و تغییر ساختار سنی کشور و تحولات جمعیتی موجود که بهب پیر شدن جمعیت شهری می پردازد، نیز بر این امر تاکید دارد. در این میان آنچه از اهمیت زیادی در برنامه ریزی شهر دوستدار سالمند برخوردار است ، این است که بدون آگاهی از نیازهای اساسی و ابعاد سالمندی نمیتوان به برنامه ریزی در راستای رفاه روانی و اجتماعی این قشر پرداخت . از این رو هزینه هایی که افزایش جمعیت سالمند و توجه نکردن به این قشر بر جامعه تحمیل خواهد کرد، ضرورت پژوهش درباره این مسئله است . این تحقیق توصیفی در ابتدا به بررسی مفهوم طراحی شهری با رویکرد شهر دوستدار سالمند و بیان نیازهای اساسی این قشر در پفضاهای شهری پرداخته و در نهایت به ارائه راهکارهایی جهت بهبود فضاهای شهری جهت استفاده سالمندان می باشد. سطح کیفی فضاهای شهری موجود پایین تر از حد استانداردند و تا رسیدن به سطح مطلوب فاصله زیادی دارند. بنابراین پیشنهاد می گردد متولیان امر برای ایجاد رفاه سالمندان در شاخص های دارای کمترین حد استاندارد همت بیشتری به خرج دهند و با رفع کاستی ها و تامین نیازهای این قشر، رفاه و سرزندگی را برای سالمندان فراهم نمایند.

طراحی شهری، فضای شهری، سالمند