پریا نعمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
داود آقازاده - کارشناسی ارشد معماری اسلامی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
نگین ارزنلو - کارشناسی شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز

فضاهای شهری ، فضاهایی برای شکل گیری زندگی جمعی افراد محسوب می گردند. میزان حضور در این فضا باید برای همه گروههای سنی و جنسی به صورت یکسان وجود داشته باشد. اما در بسیاری از شهرها میزان حضورپذیری زنان نسبت به مردان کمتر است . هرچه فضای یک شهر برای حضور زنان مناسب و مطلوب باشد، امکان تعاملات اجتماعی زنان در آن فضا بیشتر می شود. این پژوهش با هدف بررسی میزان حضور پذیری زنان در محله ویجویه ، با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و ابزار مطالعات کتابخانه ای ، مشاهدات میدانی و مصاحبه ، به بررسی معیارها و شاخص های حضور پذیری محله ویجویه پرداخته است که امنیت به عنوان معیار اصلی و تاثیرگذار حضور پذیری در سه بعد کالبدی و عملکردی ، تجربی - زیبایی شناختی ، اجتماعی و روانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج پژوهش حاکی از آن است که محله ویجویه کیفیات کافی برای افزایش حضور اقشار مختلف مردم به ویژه زنان و کودکان را ندارد و میزان حضور و رضایتمندی زنان در این محله کمتر از مردان است . برای افزایش حضور پذیری می توان راهکارهایی مانند ایجاد کاربری های مختلط ، ایجاد فضاهای جمعی ، نورپردازی ، ایجاد نماهای جذاب و بهبود تناسبات بصری و افزایش پوشش گیاهی و نظایر آن را پیشنهاد داد.

آسیب شناسی ، حضورپذیری ، زنان، امنیت ، محله ویجویه تبریز