سمانه باستان عالم - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، موسسه آموزش عالی ارم شیراز، ایران
عبدالحسین ظریفیان مهر - دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

مقدمه و بیان مسئله : خیابانهای شهری از مهم ترین فضاهای شهری هستند که بستر تعاملات اجتماعی میان افراد را فراهم می کنند. با ظهور انقلاب صنعتی و به ویژه در دهه های اخیر با خودرو محور شدن خیابانها نقش اجتماعی آنها کمرنگ شده است . انسان ذاتا موجودی اجتماعی است بنابراین نیاز انسانها به خلق فضاهای حضورپذیر در شهر بیش از پیش احساس می شود. امروزه مدیران شهری در پی آنند تا کیفیت حضورپذیری را به خیابانهای شهری بازگردانند.اهداف پژوهش : هدف از بررسی تجارب در این پژوهش ، دستیابی به عوامل مهم و تاثیرگذار در طراحی خیابانهایی است که به منظور ارتقاء کیفیت حضورپذیری مورد بازسازی قرار گرفته اند. درس آموزی از تجارب طرحهای اجرا شده و نگاهی انتقادکننده به ویژگی های مثبت و منفی آنها، می تواند در طراحی های آتی خیابانهای شهری مفید واقع شود.روش پژوهش : در راستای دستیابی به هدف پژوهش از رویکرد کیفی و از شیوه مطالعه توصیفی - تحلیلی استفاده شده است . ابزار گردآوری داده ها مطالعات کتابخانه ای -اسنادی می باشد.نتیجه گیری : از بررسی تجارب جهانی در زمینه بازسازی خیابانهای شهری می توان دریافت که مهم ترین ارکان حضورپذیری عبارتند از: الویت دهی به عابران پیاده از طریق پیاده محوری و تعریض پیاده روها، الویت دهی به حمل و نقل عمومی ، تامین ایمنی عابران پیاده از طریق کنترل دسترسی و سرعت سواره، ایجاد کاربری های متنوع و جاذب جمعیت ، همه شمولی خیابان، رویدادپذیری خیابان، وجود بناهای ارزشمند و شاخص کردن آنها.

خیابانهای شهری ، حضورپذیری ، تجارب، جهان