محمدعلی اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه یزد، یزد، ایران
رضا اکبری - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران

در دهه های اخیر، توسعه و تحول کشورها به نحوی ارتقاء یافته است که تمرکز بر برنامه ریزی دقیق و هوشمندانه برای توسعه ی پایدار بسیار مهم شده است . مالزی به عنوان یک کشور آسیایی مسلمان با برنامه ریزی دقیق توانسته در کنار رشد اقتصادی قابل ملاحظه و توسعه پایدار در راستای افزایش برابری های اجتماعی قدم بردارد و به سرعت در حال تبدیل شدن به یک کشور توسعه یافته است . در حالی که منابع مختلفی به برسی توسعه مالزی از ابعاد سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی پرداخته اند این پژوهش به برسی تجربه مالزی در برنامه ریزی کالبدی در این کشور با تمرکز بر برنامه کالبدی ملی ( NPP)می پردازد . اولین برنامه های توسعه در مالزی با سیاست قطب رشد به دنبال صنعتی کردن مالزی و توسعه اقتصادی در این کشور بودند اما به مرور توجه به محیط زیست ، توسعه دانش بنیان، فرهنگ و رفاه اجتماعی نیز در برنامه ریزی مورد توجه قرار گرفت . تنوع نژادی و اختلافات فرهنگی همواره یک چالش در برنامه ریزی مالزی بوده و ریشه کن کردن فقر و بعد ها افزایش برابری های اجتماعی از دیگر محور های مهم برنامه ریزی در مالزی بوده. در نهایت پس از تحلیل تجارب مالزی در برنامه ریزی مواردی مانند پیوستگی در برنامه ریزی ، تدوین طرحهای بلندمدت، مشارکت عمومی و شفافیت ، توجه به توسعه مناطق محروم، توجه به فناوری و نوآوری و... به عنوان پیشنهاد ارائه شده است .

برنامه ریزی ، برنامه ریزی فضایی ، برنامه کالبدی ملی ، مالزی .