سامان شیبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه خواجه نصیر
عظیم طاهری مقدم - دانشجوی دکتری راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه خواجه نصیر
محمدسعید منجم - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه خواجه نصیر

ازدحام یکی از مشکلات اصلی ترافیک در سال های اخیر می باشد، که معمولا شهروندان کلان شهر ها با آن بیشتر سر و کار دارند و هر ساله هزینه های زیادی به مردم و کشور وارد می کند. پیش بینی می شود ورود خودرو های خودران به شبکه راه های موجود می تواند این ازدحام را تا حدودی کاهش دهد. در حال حاضر خودرو های خودران در حال تبدیل شدن به واقعیت هستند و در حال حاضر استفاده از کامیون های خودران در سطح ۳ در کشور وجود دارد. در این پژوهش اثر مشارکت خودرو های خودران بر یک راهگرد شبدری (در قسمت (weaving، بر میانگین سرعت شبکه بررسی شده است . مدل رفتار رانندگی بر اساس مدل حرکت طولی کراس و مدل حرکت عرضی ۲۰۱۳LC با استفاده از نرم افزار میکروسکوپیک SUMO انجام شده است . نتایج حاصل نشان می دهد که با افزایش مشارکت خودرو خودران به ۱۰۰درصد میانگین سرعت شبکه به میزان ۶۵ درصد افزایش پیدا کرده است که نشان دهنده پتانسیل این تکنولوژی برای رفع مشکلات ازدحام است .

خودرو های خودران ، شبیه سازی ، مدل دنبال کردن خودرو، weaving، SUMO