درخشان وکیلی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه اسوه معاصر تبریز،

دستیابی به معماری پایدار و سازگار با محیط زیست یکی از اهداف اصلی است که انسانها برای ایجاد یک زندگی بهتر، به عنوان بهترین مدل برای فعالیت های تخصصی خود متصور است به همین دلیل ، حرکت به سمت یک معماری سبز، هدف اصلی معماری امروزی عصر ما محسوب می شود.هدف از این پژوهش تحلیل پروژههای معماری است که در کشورهای خاور میانه از نظر سازگاری با مفاهیم واقعی پایداری و معیارهای سبز مورد نیاز درآنها به اجرادر آمده است .فلذا، برای بررسی و مطالعه این تحقیق ، هدف درک از سیستم درجه بندی پایداری مانند (برتری در انرژی و طراحی زیست محیطی ) است که در رتبه بندی پروژههای معماری امروزی موثر می باشد. [۱]مطالعات نشان می دهد که سه مفهوم برای تحلیل معماری معاصر وجود دارد و مشخص شدهاست که : (۱)سبز، (۲)سبز کاذب(شبه سبز) (۳)حامل های انرژی .در برخی از پروژهها، در نشان دادن مفاهیم معماری پایدار در ظاهربوده و، در حقیقت آنها به اندازه کافی پایداری شهود نیست .در مراحل بعدی ، این مقاله قصد بر این است تا کارایی سیستم درجه بندی LEED را ارزیابی و بررسی کنم .در ارزیابی سیستم درجه بندی LEED ،سیستم برای برنامه نویسی بیش از اهداف طراحی واقعی درنظر گرفته شدهاست و ابزاری کارآمد برای تجزیه و تحلیل فرآیند طراحی معماری نمی باشد.در تحلیل این پژوهش نتیجه گرفته شده که برای حرکت از شبه سبز به معماری سبز، استفاده از الگوهای طراحی جهت دار ضرورت دارد .

محیط پایدار، معماری سبز، معماری شبه سبز، LEED