زهرا سنجری - IAU
مینو میری - farhangian uni

مقدمه: بازنشستگان، به علت هم زمان شدن سن بازنشستگی و سالمندی، فشارهای روانی و اجتماعی بسیاری را تحمل می کنند. از این   رو انجام مداخلات با هدف  کاهش پریشانی روان شناختی و بهبود انسجام اجتماعی آنان ضروری است. لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان مرور زندگی بر پریشانی روان شناختی و انسجام اجتماعی معلمان بازنشسته انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان بازنشسته شهرستان بیرجند در سال  ۱۴۰۱ به تعداد ۲۹۰ نفر بودند که ازاین بین، تعداد ۴۰ نفر  از آن ها که شرایط ورود به پژوهش را داشتند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰نفر) قرارداده  شدند. گروه آزمایش در طی ۶ جلسه در طول شش هفته، هر هفته یک جلسه ۲ ساعته، برنامه مداخله ای درمان مبتنی بر مرور زندگی را به شیوه گروهی دریافت کردند و گروه کنترل در این دوره زمانی، آموزشی را دریافت نکردند. پرسشنامه های پریشانی روان شناختی کسلر و همکاران و انسجام اجتماعی پاسکارلا و همکاران  ابزار پژوهش بودند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری در محیط نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد. یافته ها : طبق یافته های پژوهش، در متغیر پریشانی روان شناختی میانگین و انحراف استاندارد نمرات در پیش آزمون به ترتیب ۳۵/۳۸ و ۴۴/۰ در پس آزمون نیز به ترتیب ۱/۱۹ و ۳۴/۰ بود. در مورد متغیر انسجام اجتماعی، میانگین و انحراف استاندارد نمرات در پیش آزمون به ترتیب ۵۴ و ۸۲/۰ و در پس آزمون به ترتیب ۵/۹۵ و ۷۸/۰ بود. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که مداخله درمانی مبتنی بر مرور زندگی بر پریشانی روان شناختی و انسجام اجتماعی معلمان بازنشسته اثربخش بود (۰۱/۰>p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از این است که می توان از درمان مرور زندگی در جهت کاهش پریشانی روان شناختی و رشد انسجام اجتماعی بازنشستگان بهره گیری نمود.

Life review therapy, psychological distress, social cohesion, retirees., درمان مرور زندگی, پریشانی روان شناختی, انسجام اجتماعی, بازنشستگان