علیرضا حیدرنژاد - عضو هیئت علمی
جعفر محمدی برزگر - عضو هیئت علمی
مرتضی امانی - کارشناس

چکیده: پژوهش حاضر با هدف تحلیل و بررسی راه کارهای پیش گیری از اقدام به خودکشی در استان خراسان شمالی در سال های ۱۳۹۵-۱۴۰۱ به انجام رسید. برای دست یابی به این هدف، پس از جمع بندی حاصل از مطالعات صورت گرفته، مجموعا ۸ سئوال با محوریت خانواده، قومیت و مذهب مطرح شد. تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی با روش تحلیل ثانویه و مصاحبه است. جامعه آماری پژوهش شامل الف) جامعه آماری در بخش اول این تحقیق بر اساس روش اسنادی و بر مبنای آمار درصدی وقوع خودکشی و خودزنی در بین شهروندان شهر شیروان در سال های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ اخذ شده از سازمان نظام پزشکی به همراه تحلیل موردی پرونده های خودکشی می باشد. ب) در بخش مصاحبه شامل ساکنین شهرستان بجنورد می باشد که یکی از اعضای آن خانواده یا نزدیکان آنها اقدام به خودکشی نموده اند. با توجه به حجم جامعه آماری در این پژوهش اطلاعات مربوط به تمام اقدام به خودکشی ها طی سال های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ جمع آوری شده استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل خانوادگی موثر در اقدام به خودکشی به ترتیب اولویت به چهار دسته ی عامل نقشی، عامل ناشی از خانواده ی همسر، عامل ارتباطی و عامل خشونت خانوادگی تقسیم شدند. هم چنین، عامل هنجاری درون قومی و عامل ارتباطی قومیتی که به معنای قیاس وضعیت زنان بر اقدام به خودکشی بودند و نهایتا عامل متولیان امور مذهبی نیز به عنوان عامل اثرگذار مذهبی بر اقدام به خودکشی شناسایی شد و پیشنهادات کاربردی پژوهش نیز براساس یافته های مذکور ارائه شد

خودکشی, خودزنی, پیشگیری