خدیجه ساکت جولندان - کارشناسی ارشد سطح سه تاریخ اسلام دانشگاه معصومیه غیرحضوری
مریم جان آقایی طولارودی - کارشناسی(سطح۲) معارف اسلامی حوزه علمیه خواهران
سمیه سالمی آلالانی - کارشناسی ارشد( سطح ۳) تفسیر و علوم قرآنی حوزه علمیه ی خواهران قم
مریم تهی دست ریک - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا

تحول در نظام آموزشی امری ضروری و حیاتی است که تاثیر مستقیمی بر کیفیت و موفقیت فرآیند آموزش و پرورش دارد. یکی از عوامل مهم در این تحولات، نقش آموزش مشارکتی است که به عنوان یک رویکرد نوین و موثر در زمینه تعاملات بین معلم و دانش آموزان مورد توجه قرار می گیرد. آموزش مشارکتی به دانش آموزان اجازه می دهد تا به صورت فعالانه در فرآیند یادگیری شرکت کنند و نقش فعالی در تدریس و یادگیری خود داشته باشند.در این رویکرد، دانش آموزان به عنوان هم آموزان در فرآیند آموزشی مشارکت می کنند و از تجارب و دیدگاه های خود استفاده می کنند. این امر باعث افزایش تعاملات مثبت و ارتقاء ارتباطات میان معلم و دانش آموز می شود. همچنین، آموزش مشارکتی با ایجاد فرصت هایی برای بحث و گفتگو درباره موضوعات درسی، تشویق به تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان را تقویت می کند. در این مقاله، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اهمیت تحول در نظام آموزشی و نقش آموزش مشارکتی در ارتقای تعاملات بین معلم و دانش آموز می پردازیم و نیز چالش هایی را که ممکن است در این حوزه وجود داشته باشد، شناسایی می کنیم. همچنین، تلاش خواهیم کرد تا راهکارها و استراتژی هایی را برای ارتقاء مشارکت دانش آموزان و معلمان در فرایند آموزش و پرورش ارائه دهیم تا بهبود چشم گیری در عملکرد آموزشی حاصل شود.در این مقاله، به بررسی مزایا و چالش های یادگیری مشارکتی در بهبود تعاملات معلمان و دانش آموزان پرداخته می شود.

تحول در نظام آموزشی، آموزش مشارکتی، تعاملات معلم و دانش آموز، فرآیند یادگیری