جواد رنجبرزاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد، حقوق بین الملل، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
عسکر جلالیان - دانشیار گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران - ایران
خداداد خدادادی دشتکی - دانشیار گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران - ایران
عبدالرسول کاوه فرد - دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران - ایران

در این نوشتار تلاش بر این است، با امعان نظر به درگیری های اخیر نظامی میان ایران و گروه موسوم به طالبان که پس از قدرت گرفتن در افغانستان با هزیمت دولت اشرف غنی در مقابلشان تشکیل حکومت داده و خود را با عنوانهیئتامارت اسلامی افغانستان» معرفی می نمایند، ضمن بررسی جزیی پیشینه ارتباطات سیاسی این دو کشور پیش و پس از شکل گیری قدرت سیاسی- نظامی جدید در آن کشور به ویژه در حوزه های امنیتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به ویژه با واکاوی شرایط سیاسی و نظامی موجود، همین طور تجربه رفتارهای ایدئولوژیکی، سیاسی و نظامی این گروه، با فرض گرفتن دو حالت اتخاذ تدابیر سخت افزاری نظامی علیه تجاوزهای مرزی آنها به وسیله جمهوری اسلامی ایران و یا به کارگیری برخی شیوه های نرم دیپلماسی از جمله اتخاذ برخی سیاست های اقتصادی علیه آن گروه که در برگیرنده تحریم های سفت وسخت اقتصادی نیز می شود، با واکاوی موضوع و انجام تحقیقات کتابخانه ای، به تاثیرات مثبت و منفی هر یک از دو موضوع پرداخته و مطلوب ترین گزینه را از میان آن دو مشخص نماییم.

دیپلماسی, طالبان, امارت اسلامی افغانستان, حقوق بین المللی