ارسلان یوسفی فرد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،همد
سید مهرداد میر آفتاب زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر
وحید خادمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر

این مقاله که با هدف بررسی نقش مدیریت دانش در سازمان های یادگیرنده می باشد به روش علمی- مروری تهیه گردیده است. امروزه مهمترین سرمایه های یک سازمان، کارکنان هوشمند و با دانش آن هستند که با خلق فرآیند های سازمانی نوین، فناوری های جدید و توسعهخدمات جدید، سازمان را به مزیت رقابتی پایدار رهنمون می نماید. جریان بی پایان دانش، بازار ها را در حال تغییر مداوم قرار داده که این امرسازمان ها را ملزم به تغییر های مستمر می کند. صاحبنظران بر این باورند که توانایی یادگیری سازمانی سریعتر نسبت به رقبا تنها مزیت رقابتی پایدار است. از این رو در این مقاله ابتدا سیر تاریخی مدیریت دانش، دانش و مدیریت دانش مورد بررسی قرار گرفته است و پس از اشاره بهاصول مدیریت دانش وارد بحث یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده شده و در نهایت با این بحث و نتیجه گیری که دانش، غذای سازمان یادگیرنده است و مواد مغذی دانش، سازمان را قادر به رشد می سازد مقاله به پایان برده شده است.

دانش، مدیریت دانش، یادگیری سازمانی، سازمان یادگیرنده