فرزین مولایی - آموزگار اداره آموزش و پرورش ناحیه۳ اهواز
علی اندیشه - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
علی زمان صابری پور - کارشناسی روانشناسی دانشگاه پیام نور مرکز اهواز

در دوران فعلی، توانمندسازی نسل نو به عنوان یکی از چالش های مهم در حوزه آموزش و پرورش برجسته شده است. این مقاله به بررسی رویکردهای موثر معلمان و والدین در پرورش یادگیرندگان مستقل در دوره ابتدایی می پردازد. با توجه به تغییرات سریع در فناوری و جوامع، تاکید بر انگیزش و توانمندسازی دانش آموزان برای یادگیری خودآموز و توانایی های انعطاف پذیری از اهمیت بالایی برخوردار است.معلمان نقش کلیدی در توانمندسازی دانش آموزان دارند. آن ها با استفاده از روش ها و استراتژی های آموزشی مناسب می توانند برای یادگیری خودآموز دانش آموزان محیطی فعال و پویا فراهم کنند. رویکردهایی مانند یادگیری مبتنی بر مشارکت، تحقیق محور، و استفاده از فناوری های آموزشی می توانند به افزایش انگیزه و علاقه دانش آموزان به یادگیری کمک کنند.والدین نیز نقش بسیار مهمی در توانمندسازی فرزندان خود دارند. با ایجاد محیطی پشتیبان و انگیزشی برای یادگیری، والدین می توانند دانش آموزان را به توانایی های خودآموزی و انعطاف پذیری ترغیب کنند. ارتباط فعال و سازنده میان معلمان و والدین نیز می تواند در توانمندسازی دانش آموزان تاثیرگذار باشد.

یادگیری مستقل، معلمان، خانواده، دانش آموز، مشارکت،توانمندسازی