حسن مجربی - دکتری تاریخ اسلام، عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی امین
مهرداد دیوسالار - دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین
علی غلامی فیروزجائی - دکتری تاریخ اسلام، مدرس موسسه غیاث الدین کاشانی، آبیک قزوین.

سفرنامه های سیاحان غیرایرانی از نخستین منابع ایران شناسی است که مولفان آن ها به دلایل مختلف از جمله نگاه بیرونی به جامعه ایرانی، حس کنجکاوانه غربی و غیره، مطالب ارزشمندی در اختیار محققان تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران قرار داده اند. عصر قاجار از جمله دوره هایی است که سیاحان بسیاری از ایران دیدن کرده اند. اوضاع امنیتی ایران عصر قاجار، اعم از جرم و جنایت و چگونگی برخورد با جنایتکاران و مجرمان و همچنین چگونگی زندانی کردن این مجرمان، از جمله موارد فرهنگی و اجتماعی است که مورد توجه سفرنامه نویسان قرار گرفته است. پژوهش حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی و بر اساس سفرنامه ها نگاشته شده است، پاسخی است به این پرسش که سفرنامه نویسان غربی عصر قاجاری یکی از مهمترین مباحث امنیتی ایران یعنی جرم و جنایت و احکام مربوط به آن و شیوه محاکمات و مجازات محکومان را چگونه ترسیم کرده اند؟ نتایج پژوهش نشان داد که سفرنامه نویسان اروپایی ضمن اشاره به نحوه تامین امنیت و نیز چگونگی برخورد با مجرمین و زندانی کردن آنها، بر اساس مشاهدات محدود، تعمیم های نابجایی در مورد جرم و جنایت در ایران دوره قاجار در یادداشت های خود به ثبت رسانده اند.

سفرنامه, امنیت, محاکمات, مجرم, زندان