سارا خندابی - کارشناسی ارشد پژوهش هنر- دانشگاه الزهرا تهران

بینامتنیت از نظر ژرار ژنت "رابطه هم حضوری بین دو متن یا چندین متن" است. این متن ها می توانند "متن هنری" باشند. آثار تیمو ناصری (هنرمند معاصر) به طور آشکاری متاثر از هندسه و هنر اسلامی است. هدف نوشتار حاضر، مطالعه بینامتنی آثار تیمو ناصری بر اساس نظریات ژرار ژنت است. این نوشتار در صدد است با در نظر گرفتن مقرنس های آینه کاری شده (دوره قاجار) به عنوان متن های نخست و آثار تیمو ناصری به عنوان متن های دریافت کننده، رابطه بینامتنی بین این متن ها و تاثیرات این هم حضوری بینامتنی بر معنای متن ها را مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف پژوهشی بنیادی محسوب می گردد، و از جهت روش، توصیفی تحلیلی، تطبیقی (تطبیق بینامتنی در زمانی) به حساب می آید. روش گردآوری داده ها در این پژوهش کتابخانه ای و از لحاظ نوع داده و تجزیه و تحلیل آن، کیفی است. با توجه به نتایج به دست آمده، گونه بینامتنی در رابطه بین متن های این نوشتار، گونه "تلمیح (اشاره)" است. زیرا عناصری از متن نخست به متن دریافت کننده راه یافته اند و هنرمند معاصر با وام گرفتن این عناصر و ویژگی های آنها، اثری خلاقانه را ارائه کرده است. همچنین تغییرات در فرم و ساختار عنصرهای هم حضور، تغییر ماهیت و سرشت متن نخست و تغییرات مکانی، زمانی و فرهنگی به تغییر معنا در این رابطه بینامتنی کمک نموده اند. سرشت رابطه بینامتنی بین این متن ها، بر اساس تحسین متن های نخست و در تداوم آنهاست. آثار تیمو ناصری در ستایش نظم، پایان ناپذیری الگوهای ساختار مقرنس و مفهوم "ابدیت" هستند.

بینامتنیت، ژرار ژنت، تیمو ناصری، مقرنس، آینه کاری، هنر معاصر