سولماز صادقی - دانشجوی دکتری گرایش چینهشناسی و فسیلشناسی، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
حسین هاشمی - دانشیار، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
بیژن بیرانوند - استادیار، پژوهشکده علوم زمین، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران

سازند سروک (کرتاسه میانی ) از مخازن مهم نفتی ایران و کشورهای عربی خلیج فارس به شمار می رود. با توجه به اهمیت این واحد سنگی در شمال غرب خلیج فارس، این سازند در میادین آرش و بهرگانسر و یک چاه از بخش جنوبی (چاه F در کویت ) با برش جینه شناسی نمونه آن در تنگ سروک مقایسه شده است . ضخامت سازند سروک در برش نمونه ۸۲۱ متر است که به سمت میدان بهرگانسر از ستبرای آن کاسته شده و به سمت میادین آرش و چاه F ضخامت آن افزایش می یابد . این تغییر ضخامت که به عملکرد متفاوت بلوک ها در امتداد ارتفاع قدیمی بهرگانسر - نوروز در زمان بعد از سنومانین نسبت داده می شود نتیجه عدم رسوبگذاری و نیز فرسایش نهشته های قبلا تشکیل شده می باشد. سازند سروک در برش نمونه متشکل از سنگ آهک های خاکستری تیره تا قهوهای روشن ضخیم لایه تا تودهای رودیست دار همراه با میانلایه هایی از شیل و آهک رسی همراه با محتوای فسیلی بیوزون های ۲۴، ۲۵ و ۲۶ است . اگرچه شرایط نسبتا مشابهی در میدان بهرگانسر وجود داشت اما به سمت جنوب منطقه (میدان آرش و چاه( F میزان رسوبات آواری افزایش یافته و محتوای فسیلی نشان دهنده وجود بیوزون های ۲۱، ۲۴ و ۲۵ می باشند. بنابراین ، الگوی رسوبگذاری سازند سروک نشاندهنده یک حوضه وسیع با شرایط پلاتفرمی است که قسمت های عمیق حوضه (Open marine) در شمال منطقه مورد مطالعه (میدان بهرگانسر و تنگ سروک) قرار داشتند. به دلیل گسترش محدود رسوبات دلتایی که از سمت سپر عربی وارد ایران شدند، نهشته آهکی در بخش شمالی صفحه عربی (میادین بهرگانسر و تنگ سروک) جانشین رسوبات آواری شده و تفکیک رسوبات سروک به بخش های مختلف مشکل است .

سازند سروک، خلیج فارس، کرتاسه میانی ، چینه شناسی ، پلیت عربی