چنور عبدی چوپلو - دانشجوی دکتری مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مسعود قدسیان - استاد هیدرولیک، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمد واقفی - دانشیار سازه های هیدرولیکی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

سرریزهای کلیدپیانویی شکل جدیدی از سرریزهای تاج طولانی هستند که دبی عبوری را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند، ساختاری به نسبتساده دارند و سازه ای اقتصادی با راندمان بالا می باشند. یکی از عمده ترین مشکلات آنها، آبشستگی در پایین دست سازه است که می تواند تاثیرمستقیمی بر پایداری سازه داشته باشد. در این تحقیق آبشستگی پاییندست سرریز کلیدپیانویی ذوزنق های شکل نوع A به صورت آزمایشگاهیبررسی و ارزیابی شد. آزمایش ها در کانال مستقیمی به طول ۱۰ متر، عرض ۷۵ / ۰ و ارتفاع ۸ / ۰ متر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نرخآبشستگی در لحظات ابتدایی بیشتر بوده و حدود ۷۰ درصد توسعه عمق آبشستگی در ۳۰ درصد ابتدایی آزمایش اتفاق میافتد. روند انتقال رسوبدر حفره آبشستگی پاییندست سرریز کلیدپیانویی با افزایش عدد فرود ذره و کاهش تراز پایاب، افزایشی است . با افزایش عدد فرود ذره،آبشستگی پنجه سرریز، بیشینه عمق آبشستگی و طول نسبی حفرهی آبشستگی افزایش یافت و محل وقوع بیشینه عمق آبشستگی در راستای طولیکانال از پنجه سرریز فاصله بیشتری می گیرد.

مطالعه آزمایشگاهی، سرریز کلیدپیانویی، آبشستگی، شرایط هیدرولیکی جریان، مصالح غیرچسبنده